2012 yılının haziran ayında kurulan Pars Roket Takımı’nda Uçak Mühendisliği kısmından, Elektronik Haberleşme Mühendisliği’ne, Makine Mühendisliği’nden Fizik Mühendisliği’ne kadar birçok kısımdan öğrenci yer alıyor. Kederleri roketçilik alanında bir şuur oluşturmak. Şimdilik 1800 metreye fırlattıkları roketleri yakında 4000 metreye çıksın diye çabalıyorlar. Hürriyet’ten Abdullah Ulu’nun haberine nazaran; Ekibi oluşturan yaklaşık 30 öğrencinin çabucak hepsi 1 ve 2. sınıf öğrencisi. Aslında biraz usta çırak bağlantısı var ortalarında. Kadrodaki herkes bir yandan öğreniyor, bir yandan projelere yardım ediyor, tıpkı vakitte bildiklerini de yeni gelenlere aktarıyor.

‘HEDEFİM İNSAN YETİŞTİRMEK’

Yani gruptaki herkes bir manada hem öğrenci hem de öğretmen. Pars’ın kendi eğitim modeli var diyen Prof. Dr. Alim Rüstem Aslan, akıl hocalığı yaptığı kadrosu şöyle anlatıyor: “Sadece uzay mühendisliği öğrencileri değil tüm üniversiteden öğrenciler Pars kümesini oluşturdular.

Öğrencilerimiz uzay aracı geliştirmek için çalışıyorlar. Burası çok disiplinli bir kadro. Hibrit roket geliştirme konusunda ağır çalışma içindeler şu an. Türkiye’de kesimden bile evvel hibrit roketi ateşleyip 1800 metreye çıktılar. Bizim ekibimiz artık Türkiye’deki yarışlara katılmıyor.

Müsabakayı yönetim ediyor Roketsan’la birlikte. Uydu yapıyorum, uzaya gönderiyorum, uzayda çalıştırıyorum, bunları yurtdışına gönderiyorum. Fakat benim asıl amacım bilgi üretmek ve insan yetiştirmek. Bu çocuklarımızı yetiştirip öteki kurumlarımıza akademiye ya da sanayiye göndermek.”

ROKET TASARLIYORLAR

Öğrencilerin hevesle çalıştığına ve öğrendiğine dikkat çeken Prof. Dr. Alim Rüstem Aslan, “Pars’ın kendi eğitim modeli var. Okul içinde okul üzere burası. Burada uygulama çok ağır. Daha dersi işlemeden mevzuyu burada öğreniyorlar. Roket dersi görmemiş öğrenci burada roket tasarlayabiliyor” tabirlerini kullandı.

YAPTIĞIMIZ ATIŞLARLA REKOR KIRDIK

Kenan Toksöz (Uçak Mühendisliği 2. Sınıf Öğrencisi): Hibrit yakıtlı roket motorları üzerinde çalışıyoruz yüklü olarak. Türkiye’nin birinci hibrit yakıtlı roketini uçurduk ve başarılı bir formda yere indirdik. Daha sonra bu roketle ABD’deki müsabakaya katıldık. Böylelikle bir birincisi daha gerçekleştirmiş olduk yurtdışında uçan birinci hibrit roketiyle.

Katı yakıtlı roketler ürettik. TÜRKSAT’ın düzenlediği uydu müsabakası için hazırladık bunları. Oradaki uyduları 600 metrelik irtifaya bırakmak için yaptık. 22 atış gerçekleştirdik tek günde. Bu bir rekor. Hava koşulları çok berbat olmasına karşın tüm atışları başarılı formda yaptık.

NASA’nın kuruluş kıssasını baz alarak kurulduk. Tahminen Türkiye’nin NASA’sı da biz oluruz diyoruz. Maksadımız Türkiye’yi uzay yarışında geride bırakmadan her sene daha ileriye daha yükseğe çıkabilmek. Ülkemizin göklerdeki yerini sağlamlaştırmak. Üzerine koyarak ilerliyoruz. En son amacımız uzay hududu.

KENDİ YAKITIMIZI KENDİMİZ ÜRETİYORUZ

Burak Günaydın (Makine Mühendisliği 3. Sınıf Öğrencisi): Olabildiğince roketin her modülünü kendimiz yapmaya çalışıyoruz. Tüm kesimlerin dizaynları burada yapılıyor. El personelliği yeniden birebir formda… Ayrıyeten bunlara yakıt da dahil. Biz bahsettiğimiz bu hibrit yakıtı kendimiz yapıyoruz. Yani kendi yakıtımızı kendimiz üretiyoruz.

Laboratuvarımızda gerekli testleri yapıyoruz evvel. Bir kaba koyup eritiyoruz. Epey homojen olacak biçimde karıştırıyoruz. Yakıtı bu biçimde elde ediyoruz. Dünyada da gelişmekte olan bir proje bu. Hibrit yakıtlı roket, hem ekonomik hem ekolojik hem de güvenlik manasında gelecek vaat eden bir roket tipi.

ATEŞLENDİĞİNİ GÖRDÜĞÜMDE KALBİM DURACAKTI

Ahsen Altundağ (Elektronik ve Haberleşme Mühendisliği 2. Sınıf Öğrencisi): Pars’a birinci girdiğimde çok ilgim vardı roketlere. Tanıtım görüntülerini görmüştüm. Roketin ateşlenme anını gördüğümde kalbim duracak üzere oldu.

Ben bu roketin atışını yakından da görmek istiyorum dedim kendime. Keza bu sene 32 defa roket ateşledik. Çok hoş ve başarılı bir süreçti. Atölyeye girdiğiniz andan itibaren siz bir öğrenmek istiyorsanız da Pars size üç veriyor. Burada çok şey öğreniyoruz ve çok keyif alıyoruz.