Yaşlılık, insan olmanın değişmez bir kanunu olsa da yaşlılığı geciktirmek ya da kaliteli bir yaşlılık periyodu geçirmek mümkün. Bunların başında olabildiğince daha fazla hareket etmek geliyor.

2019 yılında Çin’de ortaya çıkan ve pandemi olarak tüm dünyada sıhhat krizi oluşmasına neden olan KOVİD-19 salgınında yayılımını azaltmak ve insanların virüse maruz kalmalarını önlemek hedefiyle yetkililer tarafından halka meskende kalmaları önerildi. Bilimsel araştırmalar fizikî aktivitenin ve hareketli kalmanın sıhhat açısından faydalarını her geçen gün daha fazla delil sunarak göstermektedir.

Tertipli fizikî aktivite, kardiyovasküler ve pulmoner sistemin, kas iskelet sisteminin, endokrin sistemin ve bağışıklık sisteminin gelişmesine ve güçlenmesine katkıda bulunmaktadır. Fizikî inaktivite ise antrenmanın sağlamış olduğu bütün bu olumlu tesirlerden mahrum kalmamıza neden olmasının yanı sıra birçok hastalık için de davetiye çıkarmaktadır. Fizikî inaktivite dünya çapında kıymetli bir sıhhat sorunu haline gelmiştir. Tüm nedenlere bağlı mevt riskini en çok arttıran faktörün düşük fizikî kapasite olduğu tespit edilmiştir.

Dış ortam aktivitelerinin kısıtlanması, nizamlı fizikî aktivite ve idman de dahil olmak üzere bireylerin rutin günlük faaliyetlerinde değişikliklere neden oldu. Uzun mühlet meskende kalmak; dijital platformlarda vakit geçirme, televizyon izleme, akıllı telefon ve tablet kullanma üzere hareketten mahrum davranışlara çok ölçüde vakit ayırmaya sebep olabilmektedir.

Lakin, tertipli fizikî aktivitenin azaltılması ve münasebetiyle daha düşük güç harcanması, kronik hastalıklar için potansiyel kötüleşme riskini beraberinde getirirken, tıpkı vakitte derde ve depresyona katkıda bulunan davranışları da artırabilmektedir.

Yapılan araştırmalar ve istatistiklere nazaran KOVİD-19 enfeksiyonuna bağlı vefat oranı ileri yaşlı bireylerde, genç ve orta yaşlı bireylere oranla önemli derecede daha yüksektir. Bu durum ileri yaşlı bireyleri muhafazaya yönelik kısıtlama ve yasakların artmasına, yaşlıların konutta daha fazla vakit geçirmesine neden olmaktadır.

Bunula birlikte fizikî aktivite seviyesinin düşmesi kas iskelet sistemi hastalıklarının ortaya çıkmasına yahut hasta bireylerin daha da kötüleşmesine sebep olmaktadır. Fizikî aktivitelerin yetersiz kalması durumunda ortaya çıkan risk faktörleri düşünüldüğünde içerisinde bulunduğumuz KOVİD-19 Pandemi şartlarında toplumu bilhassa de yaşlıları konutunda ya da izole ortamında uygun aktivitelere yönlendirecek teklifler sunulması gerekmektedir.

Kişisel fizikî aktivite programında aktivitenin sıklığı, şiddeti ve mühleti kesinlikle belirlenmeli ve gaye oluşturulmalıdır. İdmana yeni başlayacak bireyler için programın başlangıcında, fizikî aktivitenin şiddeti ve mühleti düşük olmalı, kademeli olarak artırılmalıdır. Aktiviteler, merdiven çıkma, yürüme üzere günlük hayat aktivitelerinden ya da kondisyonu geliştirmek gayeli tartı kaldırma ya da direnç bandı üzere tekrarlı idmanlardan oluşmalıdır.

Konut içinde yürüyüş yapmak, çeşitli tartılar kaldırmak ve taşımak, merdiven çıkmak, sandalyeye oturup kalkmak, lunge (adımlama), squat (çömelme), mekik, imtihan, yoga, pilates üzere dar alana ve az ekipmana muhtaçlık duyulan, her yerde ve vakitte uygulanabilen idmanlar mesken içinde ve toplumsal izolasyon kaidelerinde yapılabilecek idmanlara örnek olarak sayılabilir. Ayrıyeten; internet, taşınabilir aygıtlar ve televizyon aracılığıyla, fizikî aktiviteyi teşvik eden uygulamalar ve idman görüntülerinin kullanımı, bu kritik devirde fizikî fonksiyonu ve sürdürmenin başka geçerli yollarıdır.