İhsan Dindar – milliyet.com.tr / [email protected]

Birinci olarak pandemiyle başlamak istiyorum. Bu süreç nasıl geçiyor? Kendinizi nasıl hissediyorsunuz?

Hiç mi hiç kolay değil. Çok yeni ve değişken bir süreç. Çok sabırlı davranmalıyız. Sevgiye, inanca ve müziğe tutunmalıyız. Bu süreçte kendimi iyi hissettim. Meskende vakit geçirebildiğim için kendimi şanslı hissettim. Saatle çok işim olmadı. Eski çocukluk odamda çocuğum ve oyuncaklarımla vakit geçirdim. Tunus mutfağını deneyimleyip babamla bol bol sohbet ettim.

Yanılmıyorsam uzun bir ortadan sonra yine Tunus’tasınız. Bu bir çeşit yeni başlangıç mı?

Evet, gençlik yıllarımdan sonra birinci kere çocukluğumun geçtiği evdeyim. Vakti ve tüm dünyayı burada durdurdum. Böylece mevcut olan her şeye farklı bir gözle bakabilme fırsatım oldu. Yaşadıklarımızı kabullendiğim ve en iyi formda işin içinden çıkmaya çalıştığım bir süreçti.

Yakın vakitte iki müzik yayımladınız. Holm ve The Man Who Sold The World. Her ikisi de çok ünlü iki müzik. Biri Doğu’dan başkası Batı’dan. Neden bu iki şarkıyı seçtiniz?

Müzik olunca yalnızca kalbimin müsaadeden giderim. Holm, özel, umutlu ancak birazcık da acılı müzik kelamlarının yanı sıra hayalci kelamları, The Man Who Sold the World ise tarihi istikametiyle hem benim hem de plak şirketimin özel olduğuna inandığımız iki müzik.

Ve anladığımız kadarıyla bu iki müzik da yeni albümün habercisi. Nasıl albümle karşılaşacağız?

Kıssanın en kıymetli modülü olan hudutları muhakkak bir albüm. Yani ham ve argümansız ancak tıpkı vakitte kolay icrasında bile derin ve his dolu bir istikamet var. Çevrimiçi konserlerim aracılığıyla dünya ve izleyicilerimle irtibat kurmaya çalıştım. Böylelikle onlara Tunus’un her vakit ilham veren mavi gökyüzünü sunmaya çalışırken insanların sıcaklığı ve sevgisini de kayda yansıttım. Tunus bana her vakit ilham veriyor.

Pekala albümdeki bu müzikleri nasıl belirlediniz? Leonard Cohen’den Nirvana’ya uzanan geniş bir yelpaze var…

Bunlar benim çok sevdiğim, uzun müddettir ilham aldığım ve müzikal olarak beni şekillendiren müzikler. Bu müzikler sayesinde çok duygusal bir halde büyüdüm. Münasebetiyle bunları yayımlamak ve beşerler paylaşabilmek beniö için çok kıymetliydi. Her vakit çok eklektik bir dinleyici ve sanatçı olmaya çalıştım. Bu da cover yaptığım çalışmalara yansıdı. Bu sayede de dünyaya müziğin cinslerle çizilmiş sonları olmadığını göstermek istedim. Müzik kalp için bir lisandır.

Albümü Gündüz ve Gece diye ikiye ayırmanızın bir nedeni var mı?

Zira albümün kayıt sürec bir gün ve bir gecede gerçekleşti. Bu birebir vakitte benim de iki yanımı temsil ediyor. Aydınlık ve karanlık, ütopya ve hile, çoşku ve telaş, parlaklık ve bilinmezlik, açıklık ve gizem…

Geçen yıl Güçlü PSM’deki konseriniz öncesi de bir röportaj yapmıştık. Sonrasında çok şey değişti. Konserler neredeyse hiç yok. Bu mahrumluk hali hakkında ne düşünüyorsunuz?

Çok güç, bilhassa de benim için. Türkiye’de, Orta Doğu’da, Tunus’ta sahne alıp dört bir yandaki dinleyicilerimle bir ortaya gelmeyi özledim. Tüm o eski hoş günleri özledim.

Türkiye’de çok seviliyorsunuz. Geçmişte Türkçe müzik da seslendirmiştiniz. Gelecekte böyle bir şeyin tekrarlanması mümkün mü?

Zevkle. Türk müziğini ve Türk lisanını çok seviyorum. İlahi bir yanı var bence. Karadeniz müziğini dde bilhassa daha çok seviyorum. Çok derin ve melodileri de bir o kadar hoş.

Son olarak bu süreçte Türkiye’ye göndermek istediğiniz bir ileti var mı?

Söylemek istediğim tek şey onları çok özlediğim. Toplumsal medyadan dayanakları için çok teşekkür ediyorum. Bu albüm bir yandan da onlar için yapıldı. Çok yakın bir vakitte tekrar bir ortaya gelebilmemizi diliyorum.