Çalışmak için 2011 yılında Türkmenistan’ın Aşgabat kentine giden Atilla Aydaş (38), Narcan Aydaş (32) ile tanışarak 2013 yılında evlendi. Çiftin 2 yıl sonra Elif adını verdikleri kızları dünyaya geldi. Kızları 5 aylıkken Türkiye’ye dönme kararı alarak havaalanına giden aileden, Narcan Aydaş ile kızına ülkeden çıkış müsaadesi verilmedi. Bunun üzerine tek başına Türkiye’ye dönen ve Ankara Esenboğa Havalimanı’na indiği sırada eski bir ceza belgesi nedeniyle gözaltına alınan Atilla Aydaş, cezaevine konuldu. Dilekçe yazarak kızı ve eşinin ziyaretine gelmesini talep eden Aydaş için Türkmenistan hükümeti yalnızca eşine müsaade verdi. Kızları Elif, anneannesi ile kalırken Narcan Aydaş, Mart ayında eşini cezaevinde ziyarete geldi. Lakin o da koronavirüs nedeniyle ülkesine dönemeyince eşinin yakınlarının bulunduğu Adana’nın Ceyhan ilçesine yerleşti. 4 yılın akabinde eşinin cezaevinden çıkmasıyla Türkiye’de ikamet müsaadesi alan Narcan Aydaş ile 5 yıldır kızını göremeyen Atilla Aydaş, kızlarının Türkiye’ye getirilmesi için yardım istedi.

Kızı 5 aylıkken ailesiyle birlikte Türkiye’ye dönmeye karar veren Atilla Aydaş, eşi ve kızına müsaade verilmeyince tek başına dönmek zorunda kaldığını belirterek, “Türkiye’ye döndüğümde Ankara Esenboğa Havalimanı’nda eski bir dosyamdan ötürü gözaltına alındım. Oradan da Ankara’da cezaevine gönderdiler. Cezaevindeyken dilekçe yazıp eşimin Türkmenistan’dan beni ziyarete gelmesini sağladım. Eşim, ben cezaevindeyken birkaç sefer Türkiye’ye görüşlerime geldi. En son mart ayında geldiğinde koronavirüs nedeniyle uçuşların yasaklanmasından ötürü eşim geri dönemedi’’ dedi.

‘BENDE BAŞKA BABALAR ÜZERE ÇOCUĞUMU GEZDİRMEK İSTİYORUM’

Türkmenistan’da kalan kızının Türkiye’ye gelebilmesi için çeşitli evrakların imzalanması gerektiğini söyleyen baba Aydaş, eski hükümlü olduğu için Türkmenistan’ın imzasını kabul etmediğini ileri sürdü. Kızlarının Türkmenistan’da kendi üzerinde görünmediğini söyleyen Aydaş, “Çocuğumla hatırladığım en son anım, kucağıma alıp öptüğüm anlar. Fotoğraflarına bakarak hasret gideriyorum. Erkek olarak ıstırabımı aşikâr etmesem de psikolojim bozuluyor. Çocuğumuz yanımızda olsa huzurumuz olacak fakat aklımız daima çocuğumuzda. Çocuğumla telefonda görüştüğümüzde ‘Beni ne vakit alacaksınız?’ diyerek ağlıyor. ‘Benim annem babam yok mu?’ diyor. Kızımız Türkmenistan’da anneannesinin yanında kalıyor. Ben de başka babalar üzere çocuğumu alıp gezdirmek istiyorum. Ben devletimizden para istemiyorum. Ben çocuğumu istiyorum. Cumhurbaşkanımızdan yardım istiyorum” diye konuştu.

‘ARTIK AİLE OLMAK İSTİYORUZ’

Mart ayında cezaevindeki eşi ile görüşmek için Türkmenistan’dan gelen Narcan Aydaş, “Ben geldikten sonra pandemiden ötürü uçuşlar yasaklandı. Geri dönemedim. Çocuğum Türkmenistan’da kaldı. Tek isteğim çocuğuma kavuşmak. Mart ayından beri ben de çocuğumu göremiyorum. Yalnızca cep telefonundan imajlı konuşabiliyorum. Konuştuğumda ‘anne seni çok özledim gelmeyecek misin? diye soruyor. O yüzden yardım istiyorum çocuğumu bana getirin. Ben 8 aydır kızımı göremiyorum. Babası ise 5 yıldır. Artık bir aile olmak istiyoruz’’ sözlerini kullandı.