İstanbul’da 21 Ocak 2012’de Suna Düzyol (65) geçirdiği trafik kazası sonrasında ambulans ile Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ne götürüldü. Hastane işçisi, olağan serviste tutulan Düzyol’un durumunun berbatlaşması üzerine, 22 Ocak saat 16.48 sıralarında yapılan denetimleri sonucunda ağır bakım ünitesine yatması gerektiği kararına vardı.

Ancak kelam konusu hastanede erişkin ağır bakım ünitesinde yalnızca 9 ağır bakım yatağı olduğu ve 10 hastanın ağır bakım hizmeti gördüğü gerekçesiyle Düzyol için ağır bakım yeri aranmaya başlandı. Durumu gitgide berbatlaşan Düzyol, yakınlarının da teşebbüsleriyle saat 21:30’da özel ambulans ile boş ağır bakım yatağı bulunan özel bir hastaneye nakledildi. Burada tedavisine devam edilen Suna Düzyol 23 Ocak 2012’de hayatını kaybetti.

Duruşma reddetti

Düzyol ailesi, Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi işçisinin yasal ve tıbbi prensiplere uygun hareket etmemeleri sonucu Suna Düzyol’un vefat ettiği savıyla Sıhhat Bakanlığı ile sorumlu iki tabip hakkında İstanbul 10. Yönetim Mahkemesi’nde 56 bin TL manevi tazminat davası açtı. İstanbul 10. Yönetim Duruşması 2014’te Suna Düzyol’a uygulanan tedavi açısından davalı yönetime yüklenebilecek hizmet kusuru bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verdi.

Aile itiraz etti

Bunun üzerine davacı aile, Danıştay’a başvurarak kararın bozulmasını istedi. Danıştay 10. Dairesi emsal niteliğinde bir karar vererek, devlet hastanesinde ağır bakım servis yatağının yetersiz olmasını “kusur” kabul etti. Danıştay kararında, Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi dahili ve cerrahi ağır bakım ünitesinde 22 Ocak 2012’de 9 ağır bakım yatağı olmasına karşın 10 hastanın ağır bakım hizmeti gördüğü, mevzuat gereği dahili ve cerrahi ağır bakım yatak sayısının en az 11 adet olması gerektiği, yani yönetimin yürüttüğü ağır bakım hizmetinin geç ve/veya berbat işleyişinin vuku bulduğu, münasebetiyle 326 yataklı hastanede kâfi ağır bakım yatağı için rastgele bir teşebbüste bulunulmadığı ve hizmet kusurunun varlığı nedeniyle yönetimin sorumluluğunun olduğu belirtildi. Bu nedenle İstanbul 10. Yönetim Mahkemesi’nin kararının bozulmasına hükmedildi.

‘112’ye geç bildirdiler’

Danıştay kararında, Suna Düzyol’un saat 16:48’de ağır bakım ünitesine alınması gerektiği kanaatine varılması üzerine, Vilayet Acil Sıhhat Hizmetleri Uyum Komitesi görevlisinin 112 Komuta Denetim Merkezi’ne bildirimde bulunması gerekmekteyken, bildirimin saat 17:35’te asistan tabip tarafından yapıldığı, münasebetiyle 112 Komuta Denetim Merkezi’ne 47 dakika gecikmeli bir bildirim kelam konusu olduğu belirtildi.

‘Gereği üzere işletilmedi’

Danıştay kararında, 28000 sayılı Yataklı Sıhhat Tesislerinde Ağır Bakım Hizmetlerinin Uygulama Yordam ve Asılları Hakkındaki Tebliğ’de yer alan unsurlara riayet edilmediği belirtilerek şöyle denildi: “Buna nazaran, davacıların yakınının mevti nedeniyle davalı yönetim tarafından yapılan soruşturmada yer verilen tespitler ve eksiklikler dikkate alındığında, yürütülen sıhhat hizmetinin gereği üzere işletilmediği, tam ve eksiksiz olmadığı sonucuna varılmıştır. Bu durumda, davacıların vaka nedeniyle duyduğu kaygı, acı ve ıstırabın kısmen de olsa hafifletilmesi emeliyle manevi tazminat istemlerinin tamamının kabulüne karar verilmesi gerekirken davanın reddi yolunda verilen kararda tüzel isabet görülmemiştir. Bu münasebetlerle İstanbul 10. Yönetim Mahkemesi’nin kararının bozulmasına karar verilmiştir.”