Yaklaşık 10 yıl evvel gemi kaptanlığı yaparken babasına yardım etmek için başladığı bal üreticiliğinde profesyonelleşen Yalçın, şimdilerde 500’den fazla arı kovanıyla bal üretimi yapıyor.

Yalçın, bu sayede dedesinden kalan bal üretimi mesleğini de gelecek kuşaklara aktarmaya çalışırken, kesime de katkı sağlıyor.

İstanbul’da kestane balının üretildiği Beykoz’da 500’ü aşkın kovanıyla üreticilik yapan Yalçın, mevsim değişikliği yaşandığı devirlerde de Türkiye’nin birçok bölgesini dolaşarak üretimi sürdürüyor.

Gemi kaptanlığından arıcılığa uzanan kıssasını AA muhabirine anlatan İstanbul Arı Yetiştiricileri Birliği Lider Yardımcısı Adem Özkan Yalçın, Beykoz’da 450 civarında amatör ve profesyonel bal üreticisi olduğunu söyledi.

Beykoz’da 10 binin üzerinde de kayıtlı kovan olduğunu aktaran Yalçın, Beykoz’a vilayet dışından yahut başka ilçelerden kestane balı almak için gelen arıcılar olduğunu belirterek, “Bizim meslek dede mesleği, asıl mesleğim gemi kaptanıyım. Üniversite mezunuyum. Babam yaşlanınca babama yardım ederken bir anda arıcı oluverdik. 10 yıldır da profesyonel manada yapıyorum. 500’ün üzerinde kovanım var. Türkiye’nin çabucak her yerini dolaşıyorum. Şu anda da kışlatma devrinde arılarım Antalya’da, yazın kestane balına buraya geliyoruz.” dedi.

Çam, keçiboynuzu, narenciye balı çeşitleri için Türkiye’nin çeşitli bölgelerine giden Yalçın, Beykoz’un İstanbul’un öteki ilçelerine nazaran daha bakir bir pozisyonda olduğunu ve bölgede bal randımanı için yüksek ağaçlarla çiçeklerin fazla olduğunu söyledi.

Beykoz’daki büyük orman alanlarının da arıcılık sayesinde değerlendirildiğini anlatan Adem Özkan Yalçın, ilçede kestane ve ıhlamur varlığının da fazla olduğunu lisana getirdi.

Yalçın, “Bir yılda kestane balı olarak Beykoz’da 70-80 ton üretim yapılıyor. Çiçek balı olarak da 100-400 ton ortasında değişiyor. Olağan bunlar havanın durumuna nazaran değişebiliyor. Kestane balı hakikaten çok güç üretilen bir bal, doğal koşulların oluşması gerekiyor. O kestane çiçeklendiği periyotta yağmur yağmaması gerekiyor, o da her vakit denk gelmiyor. Bu türlü olduğu vakit da bal randımanı düşüyor.” diye konuştu.

Yağışlı havalarda kovan başına 3 ila 5 kilo ortasında bal üretebildiklerini aktaran Yalçın, bu ölçünün da süratli bir biçimde tükendiğini söyledi.

“İstanbul’daki balın yarısı Beykoz’da üretiliyor”

“İstanbul’un bal üretiminin yarısının Beykoz’da yapıldığını söyleyebilirim” diyen Yalçın, şöyle devam etti:

“Bu meslek için yeni insan yetiştiremiyoruz. Dikkat ettiğiniz vakit daima emekli ve yaşlı beşerler yapıyor. Bizim üzere üniversiteden mezun olup aşikâr bir müddet çalışmış sonra bu işi yapan pek kimse yok. Gençler daha kolay, meşakkati daha az işleri tercih ediyorlar. Bu işin meşakkati nitekim fazla, her çiçek periyodunu takip etmeniz lazım. Dağda, ormanda yaşıyorsunuz. Bunun ziyanlı hayvanı var, birçok riski var. Ayı, kurt üzere canlılarla karşılaşabiliyorsunuz. Kovanların bakımı ve personelliği çok sıkıntı. Arıcılık işi bu türlü kolay bir hayvancılık üzere değildir.”

Arıcılığın bilgi gerektiren bir hayvancılık tipi olduğunu lisana getiren Yalçın, ayrıyeten arı ve kovanların daima bakıma muhtaç olduklarını söyledi.

Yalçın, profesyonel arıcılık çalışmalarını laboratuvar ortamında da sürdürdüğünü belirterek, “Laboratuvarda yapay tohumlama yapıyoruz. Kraliçe arı yetiştiriyoruz, ürettiğimiz ırkın bozulmaması gerekiyor. Kraliçe arı yetiştirirken de o yapay tohumlamaya gereksinim duyuyoruz. Arıların genetik özelliklerini denetim ediyoruz. Kanat çaplarını, lisan uzunluklarını denetim ederek genetik dezenformasyon var mı yok mu onun tespitini yapıyoruz. Arılarda kimi tip hastalıklar da olabiliyor. Bunları tespit ederek ilaçlı yahut ilaçsız gayret formülleriyle uygulama yapıyoruz.” diye konuştu.

Kovid-19 pandemisi periyodunda vatandaşların bal taleplerinde büyük bir artış yaşandığını aktaran Yalçın, kelamlarını şöyle tamamladı:

“Biz üreticiler olarak bu talebi karşılıyoruz. Karşılamak konusunda bir külfetimiz yok lakin benim tüketicilere tavsiye edeceğim bir şey var. Eserlerini arıcılardan alsınlar. Propolisin bağışıklık sistemini güçlendirdiği, dışarıdan gelen bilhassa virüslere karşı antiviral özelliğinden ötürü virüsü yok edici özelliği var. Propolis aslında arının kendi kullanım hedefi kovana dışarıdan gelen mikropları ve virüsleri öldürmek için üretiyor. Biz o propolisi alıp yiyip, içilebilecek hale getiriyoruz.”