Askerliğinin bitmesine iki ay kalan Ayverdi’nin cenazesi, 21 Ocak’ta Malatya’da Kent Mezarlığı’nda düzenlenen merasimle defnedildi. Aile ise er Ayverdi’nin öldürüldüğünü ve intihar süsü verildiğini öne sürdü. Milliyet’e konuşan Ayverdi’nin ağabeyi Sedat Ayverdi (30) şu savlarda bulundu:

‘Neden beklediler?’

“Biz kardeşimle bağlantı halindeydik. Keyfi yerindeydi, arkadaşlarıyla da ortası iyiydi. Bana,’Üç gün boyunca kar temizledik, belimi incittim’ demişti. Yürürken zorlanıyormuş. Hatta öldüğü gün beli çok ağrıdığı için nöbete gidemeyeceğini söylemiş ancak kumandanı müsaade vermemiş. Ölmeden bir saat evvel annemle mesajlaşmalarında şunları yazmış: ‘Nöbete geldim. Belim çok ağrıyor. Yürüyemiyorum, istirahat istedim, vermediler. Üstüne üstlük fırçaladılar.’ Bu yazışmadan bir saat sonra kardeşim ölmüş. Bize verdikleri bilgiye nazaran kardeşim nöbet tutuğu sırada saat 20.05’de intihar etmiş. Lakin kardeşimin mevtini 15 saat sonra bize bildirdiler. Neden bu kadar geç bildirdiklerini sorduğumda da, ‘Kötü hava şartları’ denilerek mazeret uyduruldu. Mevt haberini 15 saat sonra Şırnak’tan gönderilen askerler vermedi. Onlar verseydi ‘Tamam hava şartları’ derdim. Lakin bize haberi Malatya’da misyonlu askerler verdi. Askerde bu türlü bir şey yaşanırsa, iki ya da üç saat içinde aileye bilgi verilmesi gerekiyor. Neden 15 saat beklediler?”     

‘Açıklamalar çelişkili’

Sedat Ayverdi savlarına şöyle devam etti: “Kardeşim Azmi Ayverdi’nin vefatından sonra bize yapılan açıklamaların hepsi çelişkili. Bana bilgi veren binbaşıya kardeşimin kumandanıyla tartıştığını ve müsaade istediğini söylediğimde bunu kabul etti ve bana motamot şunu dedi: ‘Evet, o denli bir muhabbet varmış. Kumandan kardeşine ‘Bir saat dinlen, saat 20.00’de gelirsin’ demiş. Kardeşimin bir saat dinlendiğini argüman ediyorlar. Meğer, kardeşim dinlendiğini argüman ettikleri saatte aslında nöbet tutuğu yerde. Bir saat müsaade verildiyse, kardeşim neden anneme müsaade verilmediğini yazmış. Kardeşimin beli ağrıyorken nasıl nöbete götürdüklerini sorduğumda da, araçla götürüldüğünü ve sonrasında da 40-50 metre yürüdüğünü söyledi. Bir de bunların silahlarında tetiğin yanında bir aparat var ve bu aparatlar alyanla sıkılmış, insan gücüyle açılamaz. Binbaşıya ‘Komutanın yanında bu aparatı nasıl açar da intihar eder’ diye sorduğumda da ‘Komutan yokken araçtan indikten sonra 40-50 metre rümüş, orada açmış olabilir’ dedi. Varsayımlar üzerinden bize açıklama yapılıyor. Her şeyi geçtim, devletin askeri belinin ağrıdığını, yürümekte zahmet çektiğini ve nöbet tutamayacağını söylüyor. Lakin kalkıp nöbete götürüyorlar. Daha evvel de birçok askerin vefatına intihar denildi. Yıllar sonra cinayet olduğu ortaya çıktı. Benim kardeşim de hayat dolu biriydi. İntihar edecek biri değildi. Her gün kız arkadaşıyla da bizimle de konuşuyordu. Bir derdi olsaydı anlardık. Ailesine çok düşkündü, konutumuzun sevinciydi. Kardeşimi öldürüp intihar süsü verdiler.”