47 yaşındaki Rezeda Gallyamova, 21 yıldır yaşadığı Türkiye’de katıldığı neredeyse tüm maratonlarda birinci gelerek yakaladığı muvaffakiyetle dikkat çekiyor. Ulusal atletlerin da yer aldığı karşılaşmaları, kazanamadığı tek yarışlar olarak nitelendiren Rus sportmen, klasman birincisi olamadığı yarışlarda ise yaş kategorisinde doruğa çıktığını belirtiyor.

Rezeda Gallyamova’nın öyküsü 1999’da Türkiye’ye gelmesiyle başladı. Aslen bir çocuk hekimi olmasına rağmen gerçek mesleğini burada icra etmedi, ülkedeki birinci yıllarında kendi tabiriyle bavul ticareti yaptı.

Kendisini Tatar kökenli bir Rus, memleketini Ekaterinburg olarak tanımlıyor Gallyamova… Profesyonel atlet olmasa da üniversite ekibinde koştuğunu, fakat sonrasında koşuculuğa belli periyotlarda ortalar verdiğini söylüyor. Uzun maraton koşuculuğuna ise Türkiye’ye geldikten sonra merak sarmış. Bu merakının uyanmasında gündelik yaşantısındaki sıradan bir pratiğin tesiri olduğunu itiraf ediyor:

“Çatalca’da büyük bir çiftliğim, altı tane köpeğim var. Her gün sabah ve akşam onları kesinlikle gezdiririm. Tasmasız özgürce gezen köpekler ile orta ara da koşarak gezinti yapıyorum. Natürel dolandığımız yer asfalt ya da beton değil, bildiğiniz toprak arazi. Bu arazi şartlarında köpeklerimle olan koşularım, toprakta koşmayı benim için cazip hale getirdi. Ultra maratonların doğal parkurundaydım sonuçta.”

Köpekleriyle yaptığı koşuları ‘Sekiz yıldır mecburen antrenman’ biçiminde tanımlıyor Rezeda Gallyamova: “Sabahları 6.00 üzere kalkıp çiftlikteki hayvanlarımla ilgileniyor, toprakla uğraşıyorum. Günlük işlerim benim için egzersiz yerine geçiyor esasen. Ultra maratoncular için, hiçbir şey yapmasalar bile günde 10-12 saat ayakta durmak bir idman olarak kabul ediliyor. Antrenörleri haftada 1-2 defa bunu yaptırıyor. Ben zati bunu her gün yapıyorum. Gündelik yaşantımın başarımda büyük hissesi var.”

‘Ne kadar kısa o kadar zor’

“2018’de Frig Ultra Maratonu’nda koştum ve birinci geldim. 54 kilometrelik bu yarış benim, uzun uzaklık koşucusu olduğumu, bunlarda başarılı olduğumu anlamamı sağlayan yarış oldu. Kısa uzaklıklar çok bana nazaran değil. Benim için yarış ne kadar kısaysa o kadar sıkıntı oluyor. Startta bir nefes alıyorsun, finişte veriyorsun, oksijensiz koşuyorsun. Uzun arada yarısını beden ile koşuyorsan, öteki yarısını kafan ile koşuyorsun. En fazla 35 kilometre için idman yapılır zira beden o kadar koşuyor. Ondan sonrasını başla koşuyorsun.”

‘Hindi yetiştirip satıyor, arıcılık yapıyorum’

Çatalca’ya 2012’de taşındığını belirten Rezeda Gallyamova, “Burada hem çiftçilik hem hayvancılık yapıyorum. 100-150 tane hindim var. Bunları besleyip, büyütüp yılbaşı gelince satıyorum. İnek, tavuk, kaz üzere hayvanlara bakıyorum. Arıcılık da yapıyorum. Çatalca’da arıcılık kursuna gittim. Artık 2 kovan arım var. Toprağı grup biçiyorum. Asla fide satın almam. Seram var ve orada tohumdan kendim yetiştiriyorum. Etraftaki komşular da kullanmadıkları topraklardan verdiler, buraları kullanabilirsin dediler. Oraları da kullanıyorum” diyor.

‘Koşmaktan vazgeçmem’

Çok uzun yarışlarda değişik ve tehlikeli şeylerle müsabakanın mümkün olduğuna dikkat çeken Rezeda Gallyamova, “Benim başıma gelmedi fakat öbür koşucu arkadaşların karşısına ayı çıkmış bir defasında Uludağ’daki koşu sırasında. Ancak bir şey olmamış, yanında yavrusu olmadıkça saldırmazlar aslında. Olağan bu türlü bir durumla karşılaşmaktan her insan korkar lakin karşına ayı çıkarsa da çıkar yapacak bir şey yok, bu yüzden koşmaktan vazgeçmem” tabirlerini kullandı.