Ayrılık telaşı çocuğun gelişimsel olarak bağlandığı esas kişilerden ayrılma ile bir arada uygunsuz ve aşırı kaygı hissetmesidir.

3,5 – 4 yaşlarında bir çocuğun odasının ayrılmamış olmasını, çocukta korku sorunlarının gelişmesiyle alakalı buluyorum. 4 yaşını geçmiş olmasına karşın hala ebeveyni ile birebir odada yatan çocuklarda en çok da; karanlık, yalnızlık ve hayali varlıklar korkusu gözlemliyorum.

Pekala bu durumda çocuğa nasıl yaklaşılmalı ?

Çocuğum yalnız uyumaktan korkuyor diye onunla birlikte tıpkı yatakta hatta tıpkı odada uyumayın. Ona sırf uyuyana kadar, yanında oturarak okuduğunda öykülerle eşlik edin. Çocuğun uyuyunca odayı terk edin.

Gece yarısı çocuğun yanına gelse bile onu yatağınıza almayın, onunla birlikte onun odasına gidin ve yeniden yanında oturarak ona şefkatli dokunuşlarınla eşlik edin.

Biraz sabredin zira çocuğunuz birey olmaya çalışıyor, özgüvenini geliştiriyor, dertleriyle baş etmeyi öğreniyor. Aksini yapmaya devam ederseniz çocuğun senden ayrışamaz ve bağımlı bir kişilik inşa etmeye başlar.

Bu durumun birinci ayağı da ayrılma derdi bozukluğudur, çocuklarda birinci görülen tasa bozukluklarından biridir ve öbür telaş bozukluklarının da birinci durağıdır. Bahis ile ilgili zorlandığınızı düşünüyorsanız sorunu hiç ertelemeden bir uzmandan dayanak almayı ihmal etmeyin.