Antalya’da yaşayan Tarık ve Ceylan Özdemir çifti 2017 yılı Aralık ayında birinci çocuklarının dünyaya gelmesinin memnunluğunu yaşadı. Son derece sağlıklı olan erkek çocuklarına Cet ismini veren genç çift, günler ilerledikçe çocuklarının davranışlarında farklılıklar gözlemledi. Tezlere nazaran, doğumun gerçekleştiği özel hastanede son derece sağlıklı dünyaya geldiği söylenen minik Ata’yı öbür bir hastaneye götüren Özdemir çiftinin bebeklerinde, epilepsi ve kesin bir tedavisi bulunmayan mikrosefali (baş küçüklüğü) hastalığı teşhis edildi. Dünyaları bir anda kararan Özdemir çifti, hastaneyi ihmalle suçlayarak türel süreç başlattı.

SESİNE HASRET KALDILAR

Birçok sefer ağır bakıma kaldırılan Cet, bu kuvvetli süreçleri atlatmayı başardı. Hekimleri bile şaşırtan direnciyle, adeta bir hayatta kalabilme gayreti örneği gösteren minik savaşçı, ilerleyen periyotlarda yutkunma zahmeti yaşamaya başladı. Tabiplerin trakeostomi kararını istemeden de olsa kabul etmek zorunda kalan Özdemir çifti, yapılan süreç sonrası çocuklarının sesine hasret kaldı.

AĞLAMA SESİYLE UYANDILAR

Yaklaşık 4 aydır çok kısık sesler dışında Ata’dan ses duyamayan anne ve baba, bir sabah ağlama sesleriyle uyandı. Birinci başta hayal gördüğünü zanneden çift, uyandıklarında seslerin gerçek ve çocuklarından geldiğini anlayınca büyük memnunluk yaşadı. O anları cep telefonuyla kaydeden anne Ceylan Özdemir, oğlundan 4 ay sonrası gelen ağlama sesiyle sevinç gözyaşı döktü.

“DIŞARIDAKİ ÇOCUKLARDAN GELİYOR SANDIK”

İhlas Haber Ajansı (İHA) muhabiriyle sevincini paylaşan Ceylan Özdemir, “Hiç beklemiyorduk. Sesler çıkıyor lakin düş görüyoruz zannettik. Cet mı uyandı, dışarıdan çocuklardan mı geliyor anlayamadık. Yaklaşık 5 dakika kadar kederini anlatmaya çalıştı. Ses çıkarabilmesi, sıkıntısını anlatabilmesi, canı acıdığında bunu belirli etmesi çok hoş bir şey. Zira biz bunu 4 aydır yaşamıyorduk. Trakeostomi açıldıktan sonra eksiksiz sesi kesilmişti, zira tabibimiz sesi çıkmayabilir demişti. Bu bizi çok üzmüştü. Bunu duymak bir anne için çok ağır bir şey. Lakin Cet sabah bizi sesiyle uyandırdı” dedi.

“HAYATIMDA DUYDUĞUM EN MÜKEMMEL SESTİ”

Ceylan Özdemir, yaşadığı his yüklü anları anlatmaya şu sözlerle anlattı:

“Bu geçen müddette Ata’nın sesini duyamıyoruz diye çok üzülmüştük. Sesiyle uyandırdı beni. O hoş sesini duyabildik. Hayatımda duyduğum en süper sesti. Bir gün oğlumun ağlayıp, onun o sesine sevineceğim, bununla memnun olacağım hiç aklıma gelmezdi. Bu türlü hayaller kurmamıştım. Artık en büyük hayalim onun sesinin devam ettirmesi. Artık tekrar ortada sesler çıkartıyor ve dünyanın en memnun annesi ben oluyorum. Sesi, nefesi her şeye kıymet, dünyalar hoşu bir çocuk zira. Güya bir rüyadaydım ve hiç uyanmak istemedim. Lakin uyandığımda o duyduğum ses gerçekti ve oğlumun sesiydi. Tıkandığında makineler ötüyor, onlar uyandırıyor beni. Makinelerin yerine onun sesini duymayı o kadar özlemişim ki, o kadar mükemmel bir his ki; Allah kimseyi evladının sesinden yoksun etmesin.”