Sabah gazeteye gittiğimde, yıllar evvel ‘Halkın Sesi’ gazetesinde birlikte çalıştığımız Sezgin Özenci, beni görür görmez ‘Başın sağ olsun Akay Bey’ dedi. Serdarlı’da (Çatoz) yeğenim Mehmet Sağıroğlu’nun eşi Lütfiye Hanım’ın vefatından dolayı olduğunu sandım. Meğerse Sami Kohen’in vefatından ötürü ‘Başın sağ olsun’ demiş…

Benim üzere tüm meslektaşları da kendisine ‘Sami Abi’ diye hitap ederdi. Daha geçenlerde telefonda uzun bir sohbet yapmış, “Kitabımı imzalayıp sana gönderdim, aldın mı?” diye sormuştu… Kıbrıs konusunu en iyi bilen gazetecilerden biriydi, hatta birinci sıradaydı diyebilirim. Zira Kıbrıs problemini 1959 yılları sonlarından itibaren takip eden bir gazeteci-yazardı. Sırası açıldığında Londra’da Kıbrıs görüşmelerinin yer aldığı Lancaster House’taki tartışmaları ve izlenimlerini anlatır, Kıbrıs şivesine bayılırdı. Böbrek yetmezliğinden tedavi gördüğü hastanede 93 yaşında vefat eden Sami Kohen, Abdi İpekçi’nin davetiyle Milliyet’te 1954’ten beri diplomasi ve dış siyaset hususlarında haber ve yazılara imza atan Kohen, Türk basınını birinci defa dış haberler sayfasıyla tanıştırmıştı.

Son günlere kadar misyonuna aralıksız devam etti. Tıpkı vakitte ABD’de yayınlanan ‘Christian Science Monior’ ve ‘New York Times’ gazetelerinde de makaleler yazan Sami Kohen, gazetecilik anılarını 2007 yılında Özer Yelçe tarafından ‘Sami Kohen Dünyanın Yazısı’ ismi altında bir kitap olarak yayımladı. Tekraren Kıbrıs’a geldiğinde randevularını daha evvelden ayarlardım. Dr. Küçük’le, Denktaş’la, Osman Örek ve o periyodun toplumlararası görüşmelerdeki Türk Temsilcisi merhum Ümit Süleyman Onan’la az mı görüşmüştü? Saray Otel’in müdavimlerindendi Sami Kohen ve orada çalışanlar da kendisiyle yakın dost olmuşlardı. Hatta geçenlerde Saray Otel’in emeklilerinden Ali Recep’le markette buluştuğumuzda, Sami Kohen’in kulaklarını çınlatmış, ‘Nasıldır, iyi mi?’ diye sormuştu.

O günlerde Sami Abi ile telefonda görüştüğümde kendisine anlatmış ve çok duygulanmıştı. “Şu pandemi olmasa ve biraz da sıhhatim düzelse, birinci fırsatta gelmeyi düşünüyorum. Orada denize girmeyi özledim” demişti. Uzun yıllar Milliyet’in Dış Haberler Müdürü olarak vazife yaptığı sürece, yanında hangi ünlü gazeteciler yetişmedi ki? Kıymetli dostum merhum Mehmet Ali Birand da Sami Kohen’in çıraklarındandı. Cihan Akerson’dan tutunuz da Murat Bardakçı, M. Güner, Özer Yelçe ve daha nicelerine varıncaya kadar! Milliyet’in Genel Yayın Direktörü merhum Abdi İpekçi’nin en yakın dostlarındandı Kohen. Bu vesileyle ben de iyi dost olmuştum İpekçi ile.

Yabancı büyükelçiliklerin basın ataşeleri, sekreterinin odasında beklerken, beni hiç bekletmez, çabucak odasına alır ve sohbet ederdik. Bir kezinde Sami Kohen eşiyle birlikte geldiğinde, kendilerini Güzelyurt’a götürmüştüm. Yol uzunluğundaki o güzelim portakal ağaçlarının kollarındaki portakalları gördüğünde çok heyecanlanmış ve otomobilden inerek, kolundan portakal kopardığında son derece memnun olmuş, “Sami; birinci defa kısmından bir portakal koparıyorum” diye havaya sekmişti…

15 Kasım 1967’de Geçitkale-Boğaziçi çarpışmaları devrinde tanışmıştık Sami Kohen ile. ‘Milliyet’ gazetesi ismine Kıbrıs’tan bir muhabir istediğini söylemiş, vaktin TC Basın Ataşesi Selahattin Sonat ve orada çalışan bedelli meslektaşımız merhum Mehmet Ali Akpınar benim adımı vermişlerdi. O vakit şimdi otomobil sahibi değildim. Gerçi artık de onun üzere, lakin yeniden de ayağımı yerden kesecek bir tane yönetim eder. Her neyse; bisiklete atladığım üzere, Basın Ataşeliği’ne giderek Sami Kohen’le tanışıp görüştüm ve o günden itibaren de Milliyet’in Kıbrıs Temsilcisi olarak misyona başladım. Lisana kolay, tam 30 yıl Milliyet’in Kıbrıs Muhabiri olarak da çalıştım. Milliyet’ten 30 yıl hizmet mükafatını alarak ayrıldım, lakin başta Sami Kohen olmak üzere, oradakilerle irtibatımı koparmadım. Geçenlerde Kıbrıs’la ilgili değişik bir makalesini de KIBRIS gazetesinde yayımlamıştık. Sami Kohen’le o kadar çok anılarım var ki, bir çırpıda anlatmak mümkün değil. Işıklar içinde yatsın, ışıklar yoldaşı olsun. Pahalı ailesine, yakınlarına, Milliyet gazetesine başsağlığı dilerim. Yeni nesiller için geride çok değerli tahliller bıraktı. Kendisini sürekli sevgi ve hürmetle hatırlayacağım.  

***

Hüseyin Sağıroğu’nun acı günü Serdarlı’nın sevilen ve saygın isimlerinden Lütfiye Sağıroğlu, evvelki gün kendi köyünde son seyahatine uğurlandı. Serdarlı’nın en çalışkan bayanlarından biri olan Lütfiye Sağıroğlu’nun vefatı sevenlerini yasa boğdu. Polis Genel Müdür İkinci Yardımcısı Hüseyin Sağıroğlu’nun da annesi olan Lütfiye Hanım, amcamın oğlu, yeğenim Mehmet Sağıroğlu ile evliydi. Kardeşi, öteki yeğenim Hasan hala Beyarmudu’nda ikamet etmektedir. Yardımsever, iyi insan Lütfiye Sağıroğlu’na Allah’tan rahmet, başta eşi, hayat arkadaşı Mehmet yeğenim olmak üzere tüm ailesi ile sevenlerine başsağlığı ve sabırlar dilerim. Parıltı içinde yatsın, yeri cennet olsun.