Küratöryel takım bienal hakkındaki birinci fikirlerini paylaştı: “Bu bienal; tatlı ve olgun meyvelerle dolu ulu bir ağaçtan fazla, kuşların uçuşundan, bir vakitler rahmet fışkıran kalabalık denizlerden, yerkürenin yenilenme ve beslenmesinin aheste kimyasından öğrenme arayışında. Büyük bir toplanma ya da makul bir vakit ve yerde, uzun uzadıya planlanmış bir buluşma gerçekleşmeyebilir. Onun yerine tahminen büyük bir dağılma, gözle görülmeyen bir mayalanma olur. Farklı çizgiler bir ortaya getirilse de, bunlar öbür başka süratlerde çoğalarak alt kollara ayrılır, debdebeli bir doruğa ya da son bir düğüme ulaşmadan kâh orada, kâh burada birbiriyle kesişirler. Başlangıcından evvel başlayabilir, bittikten uzun bir mühlet sonra devam edebilir.”

Ute Meta Bauer

Ute Meta Bauer aktüel sanat, sinema, görüntü ve ses alanlarında bilhassa disiplinlerarası formatlara ağırlaşan stant ve sunumlar yapan bir küratör. 2013 itibariyle, tıpkı vakitte Sanat, Medya ve Tasarım Okulu’nda profesör olduğu Nanyang Teknoloji Üniversitesi’nin ulusal araştırma merkezi pozisyonundaki Singapur Yeni Sanat Merkezi’nin (CCA-NTU) kurucu yöneticiliğini üstlendi. 2012-2013 yıllarında Londra’daki Kraliyet Sanat Üniversitesi’nin Hoş Sanatlar Kısmı dekanı olarak vazife yapan Bauer, bunun öncesinde ise doçent olduğu (2005-2012) Cambridge’deki Massachusetts Teknoloji Enstitüsü (MIT) bünyesinde Mimarlık ve Planlama Okulu’nun MIT Görsel Sanatlar Programı’nın yöneticiliği ile 2009-2012 yıllarında Sanat, Kültür ve Teknoloji Programı’nın (ACT) kurucu yöneticiliği misyonlarında bulundu. 1996 ve 2006 yılları ortasında Viyana Hoş Sanatlar Akademisi’ndeki Yeni Sanatlar Enstitüsü’nün başı ve kurumda profesör olarak misyon aldı; Kültürel Bilimler Enstitüsü’nde profesörlük yaptı. Bauer 2002-2005 ortasında Norveç’teki Aktüel Sanatlar Ofisi’nin (OCA) kurucu yöneticisiydi.

Bauer, Okwui Enwezor küratörlüğünde gerçekleşen Documenta 11’de (2002) eş küratör olarak yer aldı ve 3. Berlin Bienali’nin (2004) sanat yöneticiliğini yürüttü. 2015 yılında MIT Görsel Sanatlar için List Merkezi yöneticisi Paul C. Ha ile birlikte 56. Venedik Bienali’nde, görüntü ve performans sanatının önde gelen isimlerinden Joan Jonas’ın temsil edildiği Amerikan Pavyonu’nun eş küratörlüğünü üstlendi; pavyon, bienalin milletlerarası heyeti tarafından En Yeterli Ulusal Pavyon kategorisinde onur mükafatına layık görüldü. Ayrıyeten Bauer TBA21-Academy’nin Pasifik Okyanusu’ndaki iklim değişikliğini ve insani müdahalelerin etrafa tesirini inceleyen The Current [Cereyan] (2015-2018) başlıklı projesinin liderliğini yaptı.

CCA-NTU Singapur’da Incomplete Urbanism: Attempts of Critical Spatial Practice [Tamamlanmamış Kentsellik: Eleştirel Bir Yer Pratiği için Girişimler] (2016/2017), The Making of an Institution [Bir Kurumun Yapılışı] (2017), Ghosts and Spectres – Shadows of History [Hayaletler ve Hortlaklar – Tarihin Gölgeleri] (2017), The Oceanic [Okyanusal] (2017/2018), Tarek Atoui, The Ground: From the Land to the Sea [Tarek Atoui, Taban: Karadan Denize] (2018), Trees of Life: Knowledge in Material [Hayat Ağaçları: Materyaldeki Bilgi] (2018), Stagings. Soundings. Readings. Free Jazz II [Sahnelemeler. Sesler. Okumalar. Hür Caz II] (2018), Siah Armajani: Spaces for the Public. Spaces for Democracy [Siah Armajani: Kamunun Yerleri. Demokrasinin Mekânları] (2019), The Posthuman City: Climates. Habitats. Environments. [İnsan-sonrası Kentler: İklimler. Yaşamsal Coğrafyalar. Çevreler.] (2019/2020), Non-Aligned [Sıralanmayan] (2020) ve Trinh T. Minh-ha. Films. [Trinh T. Minh-ha. Filmler] (2020/2021) başta olmak üzere birçok standın küratörlüğünü ve eş küratörlüğünü üstlendi.

Ute Meta Bauer yeni sanat alanında birçok yayının editörlüğünü de yaptı. Bunlar ortasında Thomas Saraceno: Arachnid Orchestra. Jam Sessions [Thomas Saraceno: Eklembacaklılar Orkestrası. Toplu Doğaçlama] (Anca Rujoiu ile birlikte, 2017), Place.Labour.Capital [Yer.Emek.Sermaye] (Anca Rujoiu ile birlikte, 2018) ve The Impossibility of Mapping (Urban) Asia [(Kentsel) Asya’yı Haritalamanın İmkânsızlığı Üzerine] (Khim Ong ve Roger Nelson ile birlikte, 2020) yer alıyor. Bauer, Afterall’un da editörlerinden biri. Ortalarında Rockbund Sanat Müzesi, Şangay; Documenta 15 komitesi, Kassel; IHME, Helsinki ve Singapur Ulusal Galerisi Araştırma Paneli’nin de bulunduğu birçok kurumda müracaat şurası ve ayrıyeten 15. Şarika Bienali’nin çalışma kümesi üyesi.

Amar Kanwar

Amar Kanwar, 1964’te Yeni Delhi, Hindistan’da doğan ve hala orada yaşayan bir sanatçı. Sanatçı, 1982-1985 ortasında Delhi Üniversitesi Tarih Kısmı’nda ve 1985-1987 yıllarında Yeni Delhi Jamia Millia Islamia’daki Kitle İrtibat Araştırma Merkezi’nde eğitim gördü. Çoğunlukla çatışma bölgelerinin öykülerinden yola çıkan sinemaları ve çok katmanlı yerleştirmeleri Kanwar’ın yıllar içinde geliştirdiği ferdî, toplumsal ve politik seviyeleri bir ortaya getiren lisanını yansıtıyor.

Sanatkarın yakın periyotta şahsî stantlarının yer aldığı kurumlar ortasında Birleşik Arap Emirlikleri’ndeki Ishara Sanat Vakfı, Dubai ve NYU Abu Dhabi Sanat Galerisi (2020); Museo Nacional Thyssen-Bornemisza, Madrid, İspanya (2019); Minneapolis Sanat Enstitüsü, Minnesota, ABD (2018); Tate Çağdaş, Londra, Birleşik Krallık ve Marian Goodman Galeri, New York, ABD (2018); Bildmuseet, Umea, İsveç ve Frac Pays de la Loire, Carquefou, Fransa (2017); Goethe Institut/Max Mueller Bhavan, Bombay, Hindistan (2016) ile Kiran Nadar Müzesi ve North East Network işbirliğiyle Assam State Müzesi, Hindistan (2015) yer alıyor. 2013 ve 2014 yıllarında Şikago Sanat Enstitüsü, ABD; Yorkshire Heykel Parkı, Birleşik Krallık ve Fotomuseum Winterthur, İsviçre’de (2012) yapıtları sergilendi.

Kanwar, yapıtlarıyla Documenta 11, 12, 13 ve 14 (2002, 2007, 2012 ve 2017) stantlarına de katıldı. Öteki şahsî stantları Haus der Kunst, Münih ve Stedelijk Müzesi, Amsterdam (2008); Whitechapel Sanat Galerisi, Londra, Birleşik Krallık (2007); Ulusal Sanat, Mimarlık ve Tasarım Müzesi, Norveç (2006) ve Renaissance Society, Şikago, ABD’de (2004) gerçekleşti.

Amar Kanwar Prince Claus Mükafatı (2017), Creative Time Leonore Annenberg Sanat ve Toplumsal Değişim Mükafatı (2014), Maine College of Art’ta Hoş Sanatlar alanında fahri doktora unvanı (2006), Edvard Munch Aktüel Sanat Mükafatı (2005), MacArthur Bursu (Hindistan, 2000), San Fransisko Milletlerarası Sinema Şenliği’nde Golden Gate Mükafatı (1999) ve Hindistan’daki Mumbai Memleketler arası Sinema Festivali’nin Golden Conch Mükafatı (1998) başta olmak üzere sayısız mükafata layık görüldü.

David Teh

Bağımsız küratör David Teh, 1977’de Avustralya’da doğdu. Sidney Üniversitesi’nde sanat tarihi ve teorisi üzerine lisans eğitimini 1999’da, Güney Asya aktüel sanatına odaklanan doktorasını ise 2005’te tamamladı. 2005-2009 yılları ortasında Bangkok’ta yaşayan Teh, 2009’dan beri çalışmalarına Singapur’da devam ediyor ve Singapur Ulusal Üniversitesi Edebiyat Programı’nda doçent olarak dersler veriyor. Teh’in araştırmaları Güney Asya çağdaş ve şimdiki sanatına odaklanıyor.

Teh’in küratöryel projeleri ortasında CIRCUIT Artist Cinema Commissions, Aotearoa Yeni Zelanda’da Sovereign Pacific / Pacific Sovereigns [Egemen Pasifik / Pasifik’e Hükümran Olanlar] (2020); 12. Gwangju Bienali kapsamında Returns [Geri Dönüşler] (2018); Haus der Kulturen der Welt Berlin’de Misfits: Pages from a Loose-leaf Modernity [Uyuşamayanlar: Modernitenin Takılıp Çıkartılabilen Sayfaları] (2017); Jim Thompson Arka Centre Bangkok’ta TRANSMISSION [İNTİKAL] (2014); Yogyakarta’da Görüntü Vortex #7 (2011) ve 55. Internationale Kurzfilmtage Oberhausen kapsamında Unreal Asia [Gerçekdışı Asya] (2009) başlıklı stantlar yer alıyor.

17. İstanbul Bienali

17. İstanbul Bienali İstanbul Kültür Sanat Vakfı (İKSV) tarafından, 2007-2026 Bienal Sponsoru Koç Holding‘in ve çok sayıda kurum, kuruluş, milletlerarası fon sağlayıcı ve fon kuruluşunun dayanağıyla düzenlenecek.

Bienalin genel açılışı 11 Eylül 2021 tarihinde yapılacak.

17. İstanbul Bienali’nin Müşavere Kurulu’nda Whitechapel Galerisi Yöneticisi ve küratör Iwona Blazwick, sanat tarihçisi ve müellif Ayşe Erek, Tokyo Çağdaş Sanat Müzesi Artistik Yöneticisi ve akademisyen Yuko Hasegawa, 11. Berlin Bienali eş küratörlerinden Agustín Pérez Rubio ile İstanbul Çağdaş Sanat Müzesi Genel Yöneticisi, küratör ve sanat tarihçisi Levent Çalıkoğlu yer alıyor.